- домбығыңқыра
- ет. Аздап домбығу, ісіңкіреу. Жел қағып тотығыңқырап, д о м б ы ғ ы ң қ ы р а п кеткен бет-аузын шаршаңқы түрмен сипалап өткен жігіт күреңіте түсті (Т. Мәмесейіт, Таудан., 67).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
